Ontdek hoe flitspalen in Brabant werken, van infraroodflitsers tot roodlichtcamera’s. Lees hoe boetes via het CJIB worden verwerkt.
Zo werkt de flitskast
Bijna vierhonderdduizend mensen zijn vorig jaar in Brabant betrapt door een flitspaal. Ondanks de grote aantallen bestaan er nog veel misvattingen over deze apparaten. Hoe werkt een flitskast precies en hoe weet je of je geflitst bent?
Van fotorolletje naar digitale flitskast
Vroeger maakten flitspalen gebruik van analoge camera’s die een echte foto namen van voertuigen die te hard reden. Deze foto’s werden opgeslagen op fotorolletjes die ontwikkeld moesten worden, een tijdrovend proces. Sinds ongeveer vijftien jaar zijn deze systemen vervangen door digitale camera’s. Dit maakt de verwerking van boetes efficiënter, aangezien digitale foto’s direct naar het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) in Leeuwarden worden gestuurd.
De onzichtbare infraroodflitser
Hoewel de term ‘flitspaal’ nog steeds gangbaar is, flitsen de meeste moderne flitspalen niet meer zichtbaar. Sinds 2015 zijn felle flitsen zelfs wettelijk verboden in Nederland vanwege de afleidende werking voor bestuurders. In plaats daarvan gebruiken de huidige flitspalen een onzichtbare infraroodflitser. Dit verhoogt de veiligheid en is effectiever, vooral ’s nachts. In landen zoals België worden nog wel traditionele flitsen gebruikt, al neemt dit ook daar af.
Verschillende soorten flitspalen
Niet elke flitskast werkt op dezelfde manier. Roodlichtflitsers controleren via sensoren in het wegdek of een voertuig door rood licht rijdt. Ze maken twee foto’s: de eerste bij het passeren van de stopstreep en de tweede verderop, om de snelheid te meten. Snelheidsflitsers werken vaak met radartechnologie, waarbij onhoorbare geluidsgolven de snelheid berekenen op basis van de weerkaatsing van het signaal.
Een nieuwe ontwikkeling is de lawaaiflitser, die via microfoons het geluidsniveau van voertuigen meet. Deze technologie bevindt zich nog in de testfase en is nog niet wijdverspreid in Brabant.