Giftige planten
Goudenregen, vingerhoedskruid, papaver, oleander, blauwe monnikskap e.d. zijn bomen of bloemen die je zo bij het tuincentrum kan kopen, maar zeer giftig zijn. De symptomen van vergiftiging bij de mens van deze planten variëren van: braken, duizeligheid, verlamming, verlaging van de bloeddruk, hartstoornissen en soms zelfs tot de dood. Zo kunnen een paar druppeltjes gifsap uit de monnikskap bijvoorbeeld al dodelijk zijn. Het kan via mond, maar ook via de huid worden opgenomen in het lichaam en mocht je deze planten in de tuin hebben staan, dan zijn een paar handschoenen niet overbodig.
Plantengif als wapen
Plantengif werd in het oude Europa in oorlogen in de strijdt tegen de vijand al gebruikt door het ongemerkt in de watervoorziening van de vijand te doen, waardoor het heel gemakkelijk was om de vijand uit te schakelen. De gevlekte scheerling bevat coniine en dit gif is al dodelijk bij een dosis van 10 mg per kg lichaamsgewicht. Dit komt neer op een theelepel sap van de gevlekte scheerling om een volwassenen te doden. Nadat de vergiftiging heeft plaatsgevonden wordt bijna direct het ademhalingscentrum verlamt en hierop volgt al snel de dood.
Vingerhoedskruid
Vingerhoedskruid groeit vaak ook in het wild en indien het perongeluk in het hooi is gekomen of bij het maaigras om bij te voeren, kan het in korte tijd een huisdier als konijn of koe binnen enkele uren omleggen. Normaal in het wild eten deze dieren deze bladeren of zaden niet, maar wel als ze in het overige voer zitten. Ook kunnen enkele bladeren van de giftige vingerhoedskruid een kind of volwassen mens doden. Hoe kleiner de persoon hoe eerder en hoe meer blaadjes van dit kruid met mooie bloemen, hoe giftiger.
Natuurvolken gebruiken gif van planten voor de jacht
Sommige natuurvolken zijn nog steeds bekend met het gebruik van plantengif dat voor de jacht wordt gebruikt( ook van de gifkikker). Ook de oermens moet van het gevaar hebben geweten van giftige planten. Zo werden speerpunten soms met gif ingesmeerd om de jacht te verzekeren. Over de gehele wereld zijn deze gifstoffen met speren en pijl en boog terug gevonden in oude graven.
Het oude China en Egypte
Gebruik door de tijd heen
Giftige planten zijn in lagere doseringen in de oudheid gebruikt voor zowel medicinale doeleinden of vanwege de hallucinerende werking. Zo werd het vingerhoedskruid al in de Romeinse tijd gebruikt als medicijn voor het hart en de monnikskap gebruikt als pijnstiller.
De Ricinus communis of wonderboom is een van de meest giftige plantsoorten die ook in de Bijbel wordt genoemd. Zo is in de bijbel te lezen dat deze plant gebruikt kan worden als natuurlijk gif tegen allerlei ongedierte als insecten, termieten maar ook muizen en ratten. Het gif van 15 zaden is reeds dodelijk voor een volwassenen en minder dan de helft van het aantal zaden voor een kind. Het blijkt hier dan te gaan om slechts een paar milligram!!. Doch werd de wonderboom ( bij een juiste dosering) bij de Egyptenaren ook gebruikt als middel tegen buikklachten. Mogelijk als een soort van antibiotica dat alles inwendig dode.
Papaver en paddestoelen
Uit de zaden van de papaverplant ( Papaver somniferum) wordt opium gehaald en van paddestoelen met psylocibe. Beiden werken geestverruimend en een te hoge dosis kan mens laten hallucineren of in een psychose brengen. De “magic mushrooms” zijn dus feitelijk giftig, kunnen hersenen, lever of nieren beschadigen en niet zo onschuldig als men doet denken.
Giftig kruiden
Beeld: Wesley van der Linde